Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Sarı kakülü
Mavi gözleriyle
İnsan güzeliydi o
En civan boylumuz oydu
Bir bakan dönüp bir daha bakardı
Mübalasız en endamlımız da o
Dalga geçerdi hayatla
En delimiz oydu
Sıçrardı kayadan kayaya
Ceylanla yarışan da o
Esirgemezdi gözünü budaktan
En merdimiz de oydu
En yufka yüreklimiz oydu
Ekmeğini paylaşırdı karıncayla
En vicdanlımız da o
Otururdu bazen saatlarca
Hangi dilde bilmem ama
Konuşurdu kurtla ve kuşla
İlk önce o sevdi
İlk vurgunu yiyen de oydu
Sustu belki yıllarca
İlk gönül koyan da o oldu
İlk tetiği çeken o
İlk vuran da hep o olurdu
İlk pusuya düşen oydu
Olmaz olsun
İlk vurulan da o oldu
Şahadet getirirken
Sağ yanına devrilen oydu
Elleri hala silahın kabzasında
Göğsündeki bayrağı öpen de oydu
Dikip gözlerini gözlerimize o
Pembeleşen yanakları
Ayazda çatlamış dudaklarıyla
Tebessüm ederek soruyordu
Yoksa ben ölüyormuyum diyordu
Sonra yaptı yapacağını o
Bırakıp bizi yüzümüz üstü vefasız
Kanatlanıp üveyikler gibi
Kehkeşanlara karışanda oydu
Düşünmedi ne çekeriz ardından
O yüreğimizi yaralı
O boynumuzu bükük koydu
