Anadolu Şiir Antoloj ... Mesaj Detayi Antoloj ...

Ağaç

Çıradır her parçası veya altımda döşek
Sevdalı ağıtların yükselir şöminede
Esen deli rüzgarlar kopan heybetli şimşek
Alçalır dalların da bakar bize gülerek

Görürüm yaprağın da yandığını yağmurun
Ab-ı hayat süzülür mezarıma saçından
Tabutta ki tenimle aşina olmuş huyun
Endamlı damat gibi toprağı deşen boyun

İnsanlar doğar , ölür yaşarsın yeryüzün de
Bütün ninniler senin kundağınla sarılır
Ölümsüzsün ey ağaç türkülerin özün de
Ayakların yerler de başın da gökyüzün de

Şu yolcular , evsizler bedenine yaslanır
Duyarım üzerinde bir kuşun feryadını
Bilirim dizlerin de ne aşıklar ıslanır
Vehmine vurulmuşum ağaçların kadını.

20 11 217

k.arslan gazioğlu