Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Uykudan uyanan Bir Şehir Yüreğim
Önce seni ararım, sonra yaşamı ömrümle
Uykudan uyanan bir şehir yüreğim,
Gözlerimdeki bir yorgun mahmurluğu
Sevinç ovuşturan sokaklarımda...
Her gün "sen" gülümsemeli şarkılar,
Bir garip âşık "ben" çocuğunun
Güneşte parlayan arzularına...
Hasretinin arayış çığlıkları yayılıyor sessizce,
Labirentin kördüğümü çözülmüş caddelerinde
Her gün " ben-sen " buluşmalı o yeni yeminler...
Bazen kurulmuş ayrılık tuzaklarının
Arada bir acımasız "sen" koparışlarında...
Aksiliğin dudaklarından dökülen
Morumsu sinsi sinsi gülüşler,
Puslu sabahların derin gamlı uğultularında
Karanlığını teslim etmeyen yalnız geceler de var,
Yaşamın adı da...o, tadı da o...gizemli sevda!
Uykudan uyanan bir şehir yüreğim,
Şairin ilham pencerine düşen ilk ışık
Kalemin davetkâr başlangıç mısraları
Bizimle Efsaneye atılan ilk adımlar...
Beyitten beyite kürek çeken sandalımızda
Vuslat Naralarımızdır...sahile vuran yakamozlu dalga,
Tekrarı köpürmüş kadehlerde...
Mutluluk finâllerinin aşk iksirini içen
Islak dudaklarımızın öpüşmesinde...
Şairin koyduğu imza, hep o zaferli şarkılar.!
Ahmet Durgut
