Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Sayfama astığım ESARET adlı şiirime
yorum ve tavsiyelerinizi beklerim.
Saygı ve sevgilerimle...
Esaret
Duvarlarda paslı çiviler vardı/
Tek bir tablo için çakılmış…
Çivilerin kimi düzgün, kimi kırık, kimi ezik,
Günler ise sayılmıştı çizik-çizik.
Zamanı mahkûm eden
Parmaklıklar gibiydi çizgiler
Aşk ile başbaşa kalanların
Yalnızlıkları;
Kim kime tumtumaydı.
Gecelerin bağrışmalarından
Ne kadar rahatsızdı güneş!
Kaçmıştı koyu karanlıklar içine…
Bu savaş ne zaman bitecekti?
Mahkûm olan ben miydim zaman mıydı?
Barış yapılsa güneş de kurtulur muydu?
Belki, ben de kurtulurdum bu esaretten.
Acz ve fakr/ın prangası yüreğime takılmıştı
Zamanın ve aşkın esaretinde…
Sadece ben miydim esir olan?
Yoksa tüm acizler, zayıf ve fakirler miydi?
Yoksa dişlerimi kıran yanlış sözlerim miydi?
Bilmiyordum.
Belki de bilmediğimin esiriydim,
Kim bilir?
Belki ben bilmediğimi/
Bilmiyordum.
24.06.2017
Bedri Tahir Adaklı
