Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
İnsanlıktan Afaroz
Kovulmuş şeytanları taşıyorum gövdemde
Kapkara günahların kirlettiği insanım
Cehennem gelin dese seslenirim ben varım
Ben nasıl yaşıyorum kovulduğum bu yerde
İnsanlığım ömrümün önünde figan oldu
Güneşi söndürürüm alnımda ki ateşle
Yüklenseler tahtadan tabutların biriyle
Bir acı feryat duysam bu kişi yaban oldu
Yer sarsılır,arz inler,her ayak atışımda
Yıldırımlar üstüme saldıracak korkarım
Cehenneme girmeden sanki orda yanarım
Tir tir üşür bedenim güneşin batışında
Ben kötülük mabedi iblislerin durağı
Ben insanlara vebal boyunlarında yüküm
Ben cevapsız bir sual , çözülemez kördüğüm
Ben şu heybetli göğün azaplı bulutları
Kimseye ilişmeyin ey cehennem lavların
Razıyım alevinle asırlarca yak beni
Afaroz yedim senden ey dünya bırak beni
Günahları benimdir sende ki insanların
Ne yurdum,sıcak yuvam,güler yüzlü sevdiğim
Kalmasın artık bana zerresi mutluluğun
Bilirim bensiz olur en huzurlu olduğun
Bilirim yalnız benim afarozluk ettiğin
Ey dünya sana kalsın tertemiz insanların
Ben insanlıktan cüda diyara gidiyorum
Cürümlü şeytanlardan bir yara gidiyorum
Sen günahsız kulların gönüllerine sığın
Siz tertemiz insanlar,kirlettiğim sokaklar
Verin ben taşıyayım ensemde yükünüzü
Allah bana çektirsin sizin ölümünüzü
Ey masum insanların yaşadığı asırlar
Bir sevda busesiyle öpmeli günahları
O günahlar,azaplar,beni diriltecek yar
Ben neyleyim afaroz ettiren dünyaları
İnsanlar seyrediniz,sessizce ölümümü
Gidiyorum gölgemin ardından diyar,diyar
Size bırakıyorum günahsız bir günümü...
02.04.2017
