Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Mahzun Şehir
Ağır adımlarla yürüyorum birşehirde
Yürüyorum yolları çiğnemeden seyrek
Ey şehir kırdıysa taşlarını zalim ayaklarım
Bağışla bilmeyerek
Sürgün kuşların var yalnız aşıkların
Güneş senden esirger ışığını
Görüyorum sanki bu karanlıkta
Bir köşe başında ağladığını
Bir zamanlar sende çok mesuttun
İnanç senden yükselip yıldızlara ziya verirdi
Evet eskiden bir İlahi ses ; bu şehir
Benim evim derdi
Kalmadı gözyaşlarını silecek
Ne bir babacan,ne saf bir gönüllü
Bir zamanlar sende mutlu doğulur
Mesut ölünürdü
Şimdi taşların sinesinde yaşıyorsun
Mezardaki ölülerin bile intizarda
Karı,koca ve de şen nişanlılarının,masum
Öpüşleri başka yarda
Ağlama ey yalnız,bahtsız şehir
Belki bir yerlerde sana sadık kullar vardır
Güneş dün hüzünlü doğdu belki
Bugün mesut doğacaktır.............
31.03.2017
