Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
İSTANBUL AYRICALIĞI
Öyle lâtif diyar ki; Marmara’nın koynunda
Çift yakada bin cevher, asilzâde boynunda
Mehtaplı gecelerin yakamozlu cilvesi
Görkemiyle raks eder her bulut oyununda...
Billûri silûeti, seyre dalınca hemen
Emsalsiz haz veriyor hüzünlü ve sevecen…
Gurupta kızıl küre, mahzunken bir yakada
Tulûğ vakti girince gülümsüyor aniden…
Huşû ile dalgası, semadan arşa niyaz
Kıtalar arasında çalarak gezen bir saz
Aksedince hisardan Mehter’in şanlı sesi
Salın boylu boyunca, keyf eyle cânım Boğaz!
Çamlıca’dan baktım da bir yeryüzü cenneti
Erguvani baharlar; ruhun pembe ziyneti
Bir yanda mihnet yüklü betonlaşmış yeşiller
Şekva ediyor sanki gördüğü ihaneti…
İstanbul Kültür Kenti; ayrıcalıklı şeref
Ne eserler verilmiş her telinde bin gergef
Ah sevdalım İstanbul! Ah benim şehri yârim!
Sana keşmekeş yaşam lâyık değil, mâlesef!
Ecdat mirası talan, rafa kalkmış emniyet
Niçin? Neden saklanmış o asil medeniyet?
'Güzide şehrim' diye kabaran hislerime
Kulağını tıkamış yağmacı süfli niyet!
Efsunlu rüzgârından esen Fatihli tarih!
Zafer tiryâki sana; gün gibi açık, sarih...
Asâletin ebedi; müsterih ol! Emin ol!
Seni ziyan edenin olamaz ameli salih.
Sultanahmet kolunda geziyor Ayasofya!
Emirgan’la Mihrabat; Erenköy’le Florya
Bizans’tan Osmanlı’ya her nesil hayran sana
Yeryüzünde yok böyle tarih ile coğrafya!
Kadirşinas şehrimsin, hayırlı evlat gibi
Türkiyemin direği, çifte kıtaya tâbi
Atam hesap soruyor, iki yakam elinde
Yedi tepe at süren, şaha kalkan süvari…
Servet,şehvet güruhu; tarümar etmiş seni
Lânetli zihniyetin ganimet malı sanki!
Büyük başta ağrı çok...derdin çok…elvan elvan...
Nasıl çektin çileyi? Peygamber sabrı gibi
Seni sıradan bilmek, erdemsiz bir düşünce?
Perçinlisin, benimsin; kilitlenmiş kelepce
Cüceler sürüsünden darbeleri yesen de
Korkma! Güçlü kimliğin budanıyor sadece…
Bunca sevenin varken ikbâl ırak değil yâr!
Al bayrağın kanısın çalamaz seni ağyar!
Türkü, şarkı, şiirin; sende makamı yüce
Zirvede değerimsin, ülkem senle bahtiyar!
Avrasya’dan oluşan; ey şahane yeryüzü!
Çift denizin sevdası, Haliç sürmeli gözü…
En bedii coğrafyanın hak eden sayfasına
Güllerle yazılmalı İstanbul’un her sözü!
ASUMAN SOYDAN ATASAYAR
