Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Patristik felsefenin son ve en önemli temsilcilerinden biri oları Au-gustinus, Greklerin içkin hikmetinin yerine, Hristiyanhğın aşkın Hikmet'ini yani Tanrıyı koymuştur. O, bütün makrokozmik ve varoluşsal problemleri Tanrı'dan kalkarak çözmeye çalışır. Ona göre Tanrı ve insan, asıl ve aynı derecede önemli iki sorundur. Ebedi mutluluğu için insan, ezeli, Tanrı'mn bildirdiği gerçeklerin gerekliliğini ve kurtuluşunun sadece Hik¬metle mümkün olabileceğini bilmek zorundadır. Dedüktif gerçekliklere ge¬lince, şüphesiz onlar, insan hayatı için gaye değil; vasıtadır.
Vahyedilmiş bilgiden aşağı olmasına rağmen, bize yaşadığımız dün¬yayı tanıttığı için, rasyonel bilgiden vazgeçmemiz imkansızdır. Hem zaten Kutsal Metinlerin iyi bir okunması, yani anlaşılması ye yorumlanması akılla olur.
Dünyadaki bütün varlıklarda, Tanrısal gücün eseri olan hiyerarşi vardır ve onları Tannsal düzen yönetmektedir. Oysa her şeyi düzenleyen Tanrı düzenin üstündedir.
Tanrı'mn, O'nu tanımamızı sağlayan pozitif sıfatları vardır. Bununla birlikte, Tanrı hakkındaki bu bilgimiz eksik ve antropomofiktir; çünkü O, maddi dünyadan alınmış kavramlarla belirlenemez olarak kalır. O halde Tanrı'mn gerçek mahiyetini bilemeyiz. Augustinusçu doktrinde, ezeli ger¬çekliklere yükselirken gerekli ise de, Tanrısal otorite fikri, akla sadece rehberlik eder. Augustinus, içsel yaşantılara dayanarak, Descaries'ten önce, Septiklere karşı etkili bir yöntem sayesinde, güvenilir ve kesin bilginin imkanını kanıtlar.
Zeki ÖZCAN
Dr. Uludağ Üniv. İlahiyat Fak. Din Felsefesi Anabuim Dalı Öğr. Gör
