Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Kızıl
kelimeler demlendi dilimde,
damağımda.
hiç bir kulakta titreşmeyen
sözler fısıldayacağım kulağına
yaklaş,
bir ağaç vardı içerde;
hiç bir göz değmedi,
hiçbir el dokunmadı ona.
çok uzun zaman oldu;
kökleri, yüreğimin içinden beslendi.
yaprağıyla, kabuğuyla, kurduyla.
kurutmadım.
seyduna’nın afyonunda tütsülendi özü
çiçek açtı şimdi, kızıl renkte.
dokunsan kan damlar, kızılından
koklasan başın döner, delisinden.
hiçbir yerde açmayan bir çiçek getirdim sana
saklı bahçemden.
uzat ellerini
yaklaş.
kaldır gözkapaklarını
gözlerime bak,
çok uzaklara gider o yol
yürü, koş,
yaklaş.
ama öyle
kapatma gözlerini
gözlerini aç
gözlerim, gözlerine aç..
Nurettin Bozgeyik
