Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Beni çok şaşırtan bir olay! İşte bu şiiri yazdırdı.Siz gönül dostlarımla paylaşmak ve o kıymetli yorumlarınızı almak istedim.
Sevgi ve selamlar;
Hüseyin Varyeter
BBen insanım diyorsan!
Dünyasını değiştirmiş
Musallada yatmakta!
Getirenler etrafında,
Karşıdan bakmakta…
Vaktin ezanı okunuyor,
Semada duyulmakta.
Cemaat girmiş camiye,
Gelenler hâlâ ayakta…
Bu ne iştir anlamadım,
Getirenler ölmeyecek mi?
Yatan musallada,
Onlardan biri değil mi?
Ders istiyorsan,
Musallaya doğru bak!
Ömrün sonu var,
Kendine gelmeye bak!
Ben insanım diyorsan,
Ömür bir gün bitecek.
Her canlı bu âlemde,
Ölmeyi deneyecek...
23 Mayıs 2012
18/05 Çarşamba
Mustafakemalpaşa/Bursa
Hüseyin Varyeter
Bu şiirin hikayesi:
Nisan ayının son günleriydi.Misafir olduğum semtin küçük bir mahalle camiinde,ikindi vakti için namaza gitmiştim.Bir baktım ki cami avlusu dolu.Herhalde cenaze var deyip telaşlandım. Cami küçük ya kalabalıkla yer kalmamıştır telaşı benimkisi.İçeriye girdiğimde ne göreyim her vakte camiye gelen cami cemaati.Yani dışarıdaki cenaze ile ilgili hemen hemen hiç kimse yok.Ben yabacı göremedim.Allah Allah dedim,ezan da bitti şimdi namaza durulacak ve öyle de oldu.Namaz bittiğindeHoca efendiye dışarıdaki kalabalığın ve musallada yatanın kim olduğunu biri sorduğunda hoca efendinin haberi olmadığını duydum ve çok şaşırdım.Onu getirenlerden hiç biri bu caminin hocasına bir bigi vermemişle ve üstelik cenaze namazını kıldıracak kendi hocalarını getirmişler.Hocam dedim dışarıdaki hoca sizin meslektaşınız!
