Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Dokunsam deniz olur ellerim.
Resimlerini çizerdim aşkın, hiç dokunulmamış binlerce rengin ahengiyle dans ederdim. Bir aşkın resmini yüreğime çizdiğim gün sana ait ne varsa,bana ait,aşka ait ne varsa bir ressam ustalığında içime nakşedilen mutluluğunu duyumsardım her sabah. Pencereme uzanan esintin alır getirirdi beni sana. Kanatlarımda bir telaş, bir heyecan la. Dokunsam sana; ellerim mavisine bulaşırdı denizlerin,dokunsam ellerim deniz olurdu.Ben deniz olurdum.Martıların çığırtkanlığı ile dalıp çıkardım sularına.Sesini duyardım,tenini duyumsar dinginliğinde kulaç atardım.
Bir yürek atışı mesafelerden özlerdim seni, bir yürek atışı uzaklıkta kanatırdım hasretinle içimi.Güne bakan her çiçeğin peşinden bende bakardım güne,gün ışığıma.Orda olurdun hep,hep orada bulurdum gülen gözlerini. Çiçekler güneşe ben sana uzatırdım kollarımı. Olmazı isterdim hep.Olmazlarla düşlerime sarılırdım,düşlerim olmazların olur yanı. Kuşanmakmış aşk düşleri, kuşanmakmış özlemleri. Uzağı yakın etmekmiş doğrulup yerinden, uzatmakmış ellerini. Kavramakmış sıkıca. Küçük penceremden bakınca görmekmiş denizi,dokunmakmış.
Hiçbir yere sığmayan bir coşku ile yaşamak. Aldırmadan dünyaya,aldırmadan korku sözlerine,olmazlara aldırmadan ayakğa kalmak aşkla. Zor olanı istemek; Evet zor olanı istiyorum.Kafa tutuyorum tüm olumsuzluklara, kirlenmişliklere kafa tutuyorum senden aldığım güçle.Tüm bilinmişlikleri siliyorum ve yeni baştan yaratıyorum aşkın tarihini senle.Ne çöle düşüyorum, ne dağ deliyorum.Hayatın ortasında inadınauzatıyorum ellerimi sana, ellerim deniz oluyor her defasında.Damıtıyorum aşkı yeniden,tarihin süzgecinde.
Deniz kokardı sana değen saçlarım, uzun bir yolun orta yerinde saçlarıma dokunan ellerinde bulurdum seni.gözlerime değen gözlerin dev bir dalga olur çarpardı yüreğimin kıyılarına.göz yaşlarım süzülüp çoğaldığı yerdeydin.Bir mavi ufka bakıyordum her damlanın yanağıma süzülüşünde.yanaklarımda süzülürken sen, yüreğim ürkek bir kuş oluyor kanat çırpıyordu aşka.aşk sendin yanaklarımda,sevda sendin kanatlarımda.sözcükler bulurdum kendime yeni,eskimemiş,sözcükler söylerdin bana derinlerinden bir deniz kabuğu içinde.rüzgar benden yanaydı yelkenleri açma zamanıydı.
Hürriyetlere açılıyordum senle,kıyıları sınırları olmayan bir yolculuğun iki kahramanı oluyorduk.sen ve ben ötesinde düşünmeden yelkenlerime değen rüzgarınla uçsuz bucaksız maviliklerine dalarken öpüyor yanağımı sessiz sedasız ıslak bir dudak.deniz kokuyor yanaklarım,içim deniz oluyor akıyor yüreğime.bir yıldız kayıyor bir uçtan bir uca.ellerimle topluyorum her bir yıldızı.sonsuzluğun ışıkalrına uzanıyorum.her biri bana sunulan armağanlar gibi dingiliğinde duruyorlar.dokuyorum deniz oluyorum,dokunuyorum aydınlık,dokunuyorum sen oluyorum! Aşk yani.
Beşik oluyorsun uyuyorum koynumda yakomozlar.Sarılıyorum sen gibi,bir öpücüğün bir ömre yeteceğini düşünerek.Bir sevda doğuruyorum düşlerimde adı deniz olan.Her hücremle var ettiğim yepyeni bir sevda doğuruyorum.Dudaklarımı kanatırken.Bir yaşamın yenisini doğurması gibi,ölümün ölümsüzlüğü gibi bazen.Büyük bir savaşın orta yerinde barışı ister gibi,karanlığın ürkekliğinde aydınlığa uzanır gibi kuşanıp sevdamı düşüyorum yollara.
Kim durdurabilir ki dokunduğum deniz olmamı,kim karşı koyar yelkenlerime değen rüzgara.Tüm yelkenler yakılmışken aşka ve sevdaya,vira denmişken kim durdurabilir ki deniz olmamı.
Bir yürek atışı kadar yakın,bir nefes kadar ölümcülken sevdam kim hangi güç engeller ki onunla nefes almamı.
Dokunsam deniz olur ellerim,dokunsam sevda olur.aşk olur.
