Grisiyah Şiiri - Kamile Yıldız

Gri sihaytır dört mevsimim benim
baharım geldiğinde grisiyah açar güllerim
güneş grisiyah doğar yazlarımda sabahlarıma
gecelerimin alaca karanlığı yoktur
ay doğmadan geçer üzerimden grisiyahtır
bir resim çizerim gözlerimde
işte mutluluğun resmi bu diyemeden
cam kırıkları gibi dökülür ellerimden yere
düşlerim hayallerim gridir hiç yakalayamadığım
ben niyemi suskunum ben niyemi küskünüm
içimde bıraktığım yıllar önceki çocukluğum
hırcın asi deliyim işte
fırtınalarla yarışırız asi ruhum
kaldırımlara vuran hırcınca yağmurlar
benim gözyaşlarım
her güne yeniden başlarken ben
yalnızlığıma koşarken bir adım daha
yakalamak isterken pembe düşleri
hayal kırıklığıdır dökülen elimden
gözlerimde hayatın rengi solarken
cansız bedenime giydirilen kafanda
beyaz kefende grisiyahtır bende
asiruhum boyun eğmesede
oda toprak olmayacakmı
bir gün işte