Duygularımdan oyulurdum ayrıla ayrıla. Bir yürek
güreşinde öpe öpe döverdik birbirimizi. Ses olunca
tutuşan, dili kesen kelime; delil olan gri müzik...
Halkın habercisi alnın terliyor. Bu yüzden
anılara çağrıldım, aşklara, korkulara. Sulara verildim,
bölündüm bir kuşluk vakti. Herkes gelince
anladım boşluğu; içecek olsaydım kırılırdı çeşmeler.
..
Az önce ayrıldık
Bir koy ilkokuluna çığ düşer gibi ansızın;
Gırtlakları kesen kelimelerle veda ettin yasadığın bedenime
ne A Rh pozitif bir 'kal' bulabildim
ne de 0 grubu negatif bir 'burukluk', donakaldığım evin içinde!
Kanım, orman basan cinlerin sabahın ilk ışıklarıyla
..
Ağlardan kalbini kurtaran ince bir balıktı belki o
Kılçığı en çok kendine batacak
Uçsuz denizler eskitemedi yine de
Düşlerini maviye vurdukça kudurdu bahtı
Esir düştüğü bütün aşklarda aynı ses
Yanlışa olta atmanın hüznünü söyledi
..
Göz değil bunlar kesinlikle değil
irin gibi bir nefret akıyor sadece
Dudaklar yok burun yok alın yok
yüzü yok bu mumyalanmış yüzün
Ölümün rengi gri midir ya da korkunun
Gri midir insan hayvana benzetilirken
..
fırat'a
günler yanlış zaman kısa ben gittikçe yalnızım
kalksam trenler istasyonlar eskişehir ankara
sabah gri bir gök ben adıma yanlışım
kalksam kara bir şiire uyanıyorum
..
Geçer gri bir sabah daha
Geçer gri bir sabahtan
Geçer siyah bir gece daha
Geçer siyah bir geceden
Artık mektupları gelmeyen
Yalnız bir kenttir ölüm
Gül solar, kül soğur
..
Uyurken yüzünü seyredip yanımda,
Tanrının büyüklüğünü görmüşüm.
Gri gümüş telli saçların avuçlarımda,
Kendimi dünyanın en zengini saymışım.
Sen ey ışık gözlü sevgili,
Senden sonrasına,
..
Bu mavi gök, yeşil yaprak, gri su altında
Hüzün asla yakışmıyor sana
Stockholm'de ne de dünyanın herhangi bir yerinde
Kalbim, ah kalbim tarifsiz alevler içinde
İstanbul'da ve dünyanın herhangi bir yerinde
Nice özlemiş, nice sevmişim, adın çığlıklarla
..
Onca çil, yaz güneşi.Mat tenin gözenkleri
tuzlu su yollarına açık, gözleri balkıyor
çıkarır çıkarmaz gözlüğü: Bir kahverengi,
bir yeşil.Bu gri kök saçlar, bu çizgiler
başlangıcı ve sonu belirsiz bir haritadan:
ifadeden ifadeye koşan SİHRİLİ AYNALARDA
görünüp kayboluyor acı, hasret, arı pamuk tutuşmaları.
..
Ilık sabahların ilk aydınlığı,
Penceremizde.
Işığın taze ve rüzgârlı kudreti,
Üstümüzde.
Puslu, gri bir âlem derinliğinde
Tepeler.
Tanrıya uzanan eller,
..
Güneşli şafaklar olurum
Kar tutan gecelerde
Kör akşamlarda
Mavi gözlü sabahlar olurum
Sular seller olurum
Çöl iklimlerinde
..
gizli besiler avını
dalgaların gri yüzünden okuduk
çarpa çarpa büyüdük teknelere
dalgaların en gri yanı
insanlarda
denizin ötesinde okunur
bir an geçmez biz de içinden geçmeyiz
..
şimdi, bir de buradan baktım sana
senden kaçırdığım
kedere boğduğum anlara.
...
Beni içine al artık
seni mutsuz kılan duyguyu
..
İşte Açılıyor önünde Kozmos, tafta bir gül gibi, Gül
Sen ummuyordun sana bu tayfa bir Kitab'ın verileceğini.
Bak Fırtına meleği, Anjelüs geçiyor Zeytin Dağından.
Kanatlarının altında Filosofia Hispano-musulmana taşıyor.
Kutsal zeytin yapraklarının döküldüğü bir tepede
Uzun beyaz giysili ip kuşaklı adamlar
Kanayan göğüslerinin altını tutuyorlar
..
ketum kuyu:
yaratığın içindeki uçurum, ruhuna doğru genişleyen
büyünün, ılınan gizligeçit; morsuz. ümit düşkünü yan-
gın, esriyerek kendi kumandanlarından. rüzgarın yele-
lerinde turuncu atlar, dörtnal geçtiler gri-tül kan-
yonlarını. kopya ölüm, yayıldı, dökülen yağmur gibi
bir mürekkep şişesinde yıllarca saklanan, çıkarsız
..
1. izmir vapurunun bacakları kızılten beyaz
tülden akar üstüne dumanı ölü karanfillerin
uslu bir çocuk omzu okşar saçlarını körfezin
2. ışıkları sarı gri bir yelkovan kızını kışkırtan zaman
beyaz yüzlü aydın
..
Şehir bugün elli yıldır kimsenin uğramadığı bir ev kadar griydi. Aksi gibi evden çıkarken farkında olmadan gri t-shirt giymişim. Sabah aynada baktığım yüzüm de gri. İçim oldum olası gri zaten. Gerizekalı gökyüzü de şu aralar inadına hep gri. Bazılarına sevimli gelen beni ise nedensizce tedirgin eden sonbahar rengi. Geçmişin rengidir gri, hatırlandıkça can yakan kötü anıların arka planında hep o vardır. Ruhumuz ve hafızamız da gri fon üzerine yerleştirilmiştir. İçilen sigaranın külü, çürüyen yaprak, kurumuş ağaç dalı, mutsuz insan yüzü, kirli gökyüzü.. Gözlerimi kapattığım zaman bile karşıma çıkan renk sanıldığı gibi siyah değil, gri. Ve ölümü en çok hatırlatan renk. Siyah matem işaretidir ama yaşayanlar için, ölenin arkasından siyahlara bürünenler siyahlar içinde yaşamaya devam ederler, yaşayan canlı bir renktir siyah. Ölünün ise, yakılırsa dönüşeceği kül gri, gömülürse üzerinde çürüyecek kefen gri. Evet evet bu renk yanlışlıkla yaratılmış olmalı. Ya da bizleri cezalandırmak için. Değiştirilmesini talep ediyorum yerine başka renk koyulsun tanrı tarafından. Ben de karşılığında oruç falan tutarım, bilemedim şimdi..
..
Geceyi devredemiyorsun
Yüzümdeki kırık çizgilere bakıp utandırma beni
Duyup gülümsüyor bize bu gri kaldırımlar
Doğurma sancılarına kaptırıyor parmaklarını sis
..
gök gri yer gri
oysa ne çok severdim o rengi
denize sordum mavi nereye gitti
dedi -fırtına duruldu rüzgar terk etti
deniz ininde gri
..
Gri taşlara basarak yürümek zordur
Gri taşlar siyah değil
Gri taşlar beyaz değil
Sahi gri taşlar nedir?
Gerçekten gri midir?
Yoksa üzerinde yürümemize izin verdiği için beyaz,bazen takılıp düştüğümüz için siyah mıdır..?
..
Gri şiirleri kısa ve uzun olarak ünlü şairlerden Gri ile ilgili şiirler ve sözleri
saçları kınalı gözleri kahverengi
kolunda gri saat tırnakları ojeli
siyah saçları belinde inci gibi dişleri
nefes aldıkça iyi ki doğmuş diyorum.
üzerinde pembe gömleği altında mor eteği
siyah topuklu ayakkabısı elinde siyah telefonu
..
sevgilim barışa koşan
kavgada üryansın
Gökte gri mantarlar açtı
Dumanlı kızıl
Söyle iyilik perisine
uykusundan uyansın
..
Geceyi devredemiyorsun
Yüzümdeki kırık çizgilere bakıp utandırma beni
Duyup gülümsüyor bize bu gri kaldırımlar
Doğurma sancılarına kaptırıyor parmaklarını sis
..
Neden soruyorlar ki adımı durmadan? Bir dakika, şimdi hatırlayacağım… Tam da dilimin ucunda, ama bekleyin… Sahi, benim adım neydi? “Hadi söyle adını” diye ısrar etmelerinin nedeni ne olabilirdi? Ben hala uyuyor muyum ya da uyandım mı? Sanki bir salıncakta sallanıyor gibiyim. Her taraf tam aydınlık değil, hava sisli mi, yoksa güneş artık gri mi doğuyor? Gördüğüm rüya neydi ve ben neden hala aynı rüyayı görüyorum ya da bu rüya değil ve ben uyanmaya başlıyorum. Rüya bile olsa neden hiç kimse yok ve ben neden hiç kimseyi göremiyorum. Acaba uyansam mı, yoksa bıraksalar da ben olduğum gibi mi kalsam? Ha bire sağımı solumu çekiştiriyorlar. Canım yanıyor mu bilemediğim gibi, yoksa farkında olmadığım yabancı bir kentte miyim? Karanlığından bir türlü çıkamadığım sisler içinde yüzüyor gibiyim. Hem konuş diye ısrar ediyorlar, hem de dinlemiyorlar.
Peki, neden sesimi duymuyorlar benim? İkide bir yüzüme doğru eğilen ve soluğunu hissettiğim hatta ilk defa değişik gelen kokusunu bile soluduğum bu insan kim? Uzun uzun yollar, geçemeyeceğim kadar derin su kanalları, bir türlü berraklaşmayan bulanık sular ve ben hep içindeyim sislerin ve beni boğacak kadar coşkulu akan bulanık suların. Peki, bedenim ve ruhum aynı değil mi ya da ayrı ayrı mı duruyorlar? Sislerin içindeki bu yabancı yüzler kimin? Evet; derin, merdivensiz ve dipsiz bir kuyunun içindeyim ben. Çıkmam mümkün değil, hiç bir umut yok benim için…
Ne kadar ölen akrabam varsa hepsi bir arada… Tanıdık, tanımadık kim varsa beni çekiştiriyorlar. Kimi bırakalım gitsin, kimisi de gelmiş, gitmesin madem geldi diye bırakmak istemiyorlar. Bir yandan da ha bire beni uyandırdığını sanan ama benim canımı yakanlar da kim? Ben ne yapayım şimdi? Gitsem mi, kalsam mı, kime sorayım ki? Her taraf uçan hayaletlerle dolu… Beni de alıyorlar aralarına, beraber uçuyoruz, benim bilmediğim ama onların uçtukları yerlere…
Sisler dağılmak yerine sanki tüm dünyayı kaplıyorlar. Ben gri güneşi istemiyorum. Çıkarın beni buradan, hadi açın kapıları ya da perdeleri… Ya da nerede aydınlık varsa beni oraya götürün. Yoksa yüzümü keskin gagasıyla gagalayan ve keskin pençesiyle yavru kuzu sanıp, kokmuş leş gibi kaldırmak isteyen ve canımı yakan bu kartalların kanatlarının gölgesinde uçmak yerine onların pençelerinde can vereceğim.
..
2005 YILI İLÇE MİLLİ EĞİTİM MÜDÜRLÜĞÜ “BİR ZAMANLAR BEN DE ÖĞRENCİYDİM” KONULU “ÖYKÜ” YARIŞMASI ÜÇÜNCÜSÜ
Bazıları şehirlerin kokuları olduğuna inanır; bazıları ise tadı. Bazıları şehirleri kadınlara benzetir; bazıları ise çocuklara…Bense şehirlerin bir rengi olduğuna inanırım.
Burdur pembedir bence, pespembe…Babacığımın bana bayramlarda aldığı pamuk şekerinin tadında şeker pembe. Burdur denince aklıma çocukluğum gelir, ilkokula başlayışım, ilkokulum gelir. Adı gibi bir okul:” Şeker İlkokulu”
..
