Sustuğun yerden vuruluyorsun
Sesin çıkmıyor sanıyorlar
Ama yanılıyorlar
İçimizdeki çığlıklar
Paramparça gökyüzümüzden baktığımız her şeyi
Yakarak kül ediyor
Savrulan küllerle
Gri bir mevsim başlıyor
Koşarak kahverengi geliyor
Siyaha sevdalı bir düş düşüyor
Dünyanın en bilinmeyen
En tenha
En ücra yerine
Kayan yıldız falan değildi
Bir ışık geçmişti
Ve kimselere söylemeden gitmişti
Gri bir mevsim başlamıştı
İçinde savruluyorduk
Herkes kendi görmek istediği
Yâda görmek zorunda bırakıldığı rengi görüyordu
Yâda renkleri görüyordu
İnsanların yüzleri gülmüyordu
Günahlar içinde bir kâinat
Yalnızca
Siyahla beyazın kavgasından ibaretti
Sonunda siyahlar kazanacaktı
Bilinmeyen kıyamet bilinecekti
Beyaza öykünüp
Sözlerimizi düşürmeden
Gözlerimizi kaçırmadan
Sevdalar istiyorduk
Gri bir mevsim başlamıştı
Siyahla beyaz kavga ederdi
Diğer renkler seyrederdi
Kayıt Tarihi : 30.12.2006 17:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalnızca
Siyahla beyazın kavgasından ibaretti
Sonunda siyahlar kazanacaktı
Bilinmeyen kıyamet bilinecekti
Siyahla beyaz, ayrılmaz ikili. Beyazın cürmü siyahı gri yapabilmekken, siyah beyazı her defasında yutuyor dünyada. Ama hiç ayrılmıyorlar.
Gri mi, karmaşıklığın ve eksikliğin diğer adı bence.
Tebrik ediyorum derin manalar yüklenmiş şiiri.
Selam ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (2)