Gri bir kent Şiiri - Seran Madra

Kentlerin büyük yalnızlığından geldim sana
Sokağın buruk hüznünü önüme katarak eski gecekonduda bir çocuğun sevinci, baba evinden ayrılan gelinlik kızların ağlamalarına karışırken
Ben gri bir kentten geliyorum sana

Yağmur yağıyor kentin dar sokaklarına
otobüs durağında saçları sarı-ıslak bir kız gülüyor
Şemsiyesini bilerek kıran bir çocuğum ben yağmur sana sarılmayı özlettiriyor
Ben ıslanarak geliyorum sana
Ben gri bir kentten geliyorum sana

Rüzgar kırıyor birazdan bir kavak ağacını çığlığı diziliyor sıra sıra
İncilerini arayan istiridyeler getiriyorum sana
Soğuk ellerimle yanaklarına dokunursam affet
başka bir mevsimden geliyorum sana
Ben gri bir kentten geliyorum sana