Hangi duygu ile başedemiyorsun..
Hangi acı iliklerine işledi..
Neden erken Niye geç..
Hangi vicdan seni polis gibi fişledi..
Kaç bin yıllık bu şehir..
Kaç milyon aşk gömülü mezarlıklarında..
Kimler geldi kimler hiç gelemeden gitti..
Kayıp bu sokaklar kifayetsiz elvedalarda
Hangi yara pansuman tutar..
Oysa dikişsiz yapılır en gerçekçi ameliyatlar..
Hangi denizi giysen üstüne...
Alabildiğine turkuaz mavi..
Hangi ayrılığın trenine binsen..
Sadece gri..
Pis bir duman...
Senden geride kalan...
Zaten anafikri kavuşmak değil bu şiirin..
Ve hesabı tutulmuyor bütün gidenlerin..
Şubat Türkay
Kayıt Tarihi : 9.8.2021 20:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!