Gri Şiiri - Sedat Şanver

Öfke geçince acının tortusu çıkıyor ortaya

Beni sorarsanız yasemin kokusu toplamaya gitmiştim
Ellerim çatlamış, ovuşturmadan olacak
Diz kapaklarımda hafif bir ağrı ve dilim pelte
Sevişirken gülen; sevişme hallerinden bir hal
Belki kendini boşaltan bir köpek, kendine doğru

Bir kedi süt içti, sütte ekmek parçaları
Gecenin yarısı, sokak satıcıları “boza” diyor
Keşke ayın yirmi dokuzu ve şubat olsa
Belki bir balık tabakta olmaktan şikâyet eder

Sonra sokağa çıktım; sanırım sabahtı
Şehrin bir sakinine sorsaydınız gece sürüyordu
En çok, bizi en çok etkileyen sese doğru
Ayrıldık, ayrıldığımız her yerde kendimizi bekliyorduk
Belki hepimiz bir evden kovulmuştuk

Öfke geçmiyor; sadece acının tortusu hafifliyor biraz
O yüzden
Suyun yüzü yasemin yapraklarından görünmüyor