Yatakhane ıssızlığından kalma akşamlarda
gurbet makamında türküler söylerdi,
söyledikçe coşardı, coştukça söylerdi
dinlerdim.
Yetmiş üç ispir doğumlu
mülkiye mezunu
aynı kaderi paylaşmış
parasız yatılıda kalmış
harçlıklarımızla kitaplar almıştık
aynı yaştaydık
babasının adını hiç söylemedi.
Şehir gibi olurdu insanlar hep gri
soluklarından tanırlardı birbirlerini
her adımda biraz daha yabancı biraz daha ürkek
beni tanıdığını söylerdi
o bana bildiklerini söylerdi
ben bilmediklerimi
yatakhane yalnızlığından kalma akşamlarda
gurbet makamında türküler söylerdi
Ulustan Kızılay’a giden yollar dinlerdi
dinlerdim.
Kayıt Tarihi : 5.2.2009 08:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!