hayal de edemiyorum artık
canlandıramıyorum güzel pembe hayalleri
karanlıktalar basıyorlar beni
sayıklayarak uyandırıyorum bendeki seni
koşuyorum soğuk tramvaylı caddelerde
bir banka oturuyorum kapatıyorum gözlerimi
hemen açıyorum sabırsızca
yoksun
vitrindeki gerçek kıyafetler içindeki sahte insanlara bakıyorum
beraber yürüdüğümüz bir yanı su taşlı yollarda
üşüdüğünde elini tuttuğum üzerine bastığımız beşgen gri taşı arıyorum
yoksun ki
ne bira bardağında ne rakı kadehinde
denedim onları seninle pembe hayalerimi yaşattım onların içinde
yanımdaydın o zaman
dedim ya pembe hayaller yok artık karanlıktalar
çözdüm karanlığı işte buldum seni
her nefesimdesin artık
dumanında sen varsın artık sigaramın
o gri duman bastığımız taş oldu kalbime
yaşıyorum ama kıyamıyorum o dumana
ikilemdeyim
içime çekmek istiyorum dumanı içinde sen varsın
ama dışarı çıkarmak zorundayım
çünkü dışardaki dumanda da sen varsın
ikilemdeyim dedim ya
gel gitteyim
bak yanıyor yanıbaşımda sigaram
yanımdasın işte
ohhh burdasın ya
bu da yeter bana
04.05.2006 (EsKiŞeHiR)
Kayıt Tarihi : 1.11.2006 17:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Kesal](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/01/gri-20.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)