Bir ömür geçti belki, adını anmadan,
Ama her nefesim seninle doldu, usulca.
Bir yaprak gibi düştüm rüzgârlarına,
Taşıdın beni bilmeden, varoluşun uçurumlarına.
Kim bilir hangi çağda sevdim seni,
Zaman dediğin, yalnız bir gölgeydi.
yalnızlık
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Devamını Oku
hızla alçalan bulutlar
karanlık bir ağırlık
hava ağır toprak ağır yaprak ağır
su tozları yağıyor üstümüze
özgürlüğümüz yoksa yalnızlığımız mıdır
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta