önce gözlerin elveda diyordu
belli ki gidiyordun
ardışık acılar kervanına kıvrılıp
parantezler içine sakladım eksilen kimliğimi
kadehe şarap dökecekti
yüreğe umut yokluğun
kör kuyulara rengarenk dilekler atar
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta