Gözyaşlarımdan Uçurumlara Düşüyorum

Bende
Sana yetecek kadar
Ben kalmadı Ceylanım
İsminle başlayan cümlelerin
Sonunu getiremiyorum artık
Acılarım dilsiz
Bal topladığım dudaklarından
Öpecek gücüm yok
Can çekişiyor içimdeki asi çocuk

Gel artık
Hiç şereflendirmediğin
Bu şehir
Katran karası saçlarına
Masallar yazıyor her gece
Gel akıt zehrini
Damarlarımdaki şehvete

Bir mülteci teknesi gibiyim
Bilinmeyen denizlerde yol alan
Gülmeyi unuttum
Ne zaman gülümsesem
Sana dönüşüyorum
Gülüşümün karşılığı

Katar katar
Trenler geçiyor içimden
Hiç birisi menzili sen olmayan
Küf kokulu vagonlarda üşüyorum
Ve ben
Sana her ağladığımda
Gözyaşlarımdan uçurumlara düşüyorum