Her daim vazgeçilmez bir yönün çıkıyor karşıma
Terk etsem secdeye inecek dağlar
Yüzümü çevirsem tufan
Kırılırsa düşlerim, ardına takılacak kızılcıklar
Ölüm bile susturamaz çığlığımı
Bu gün yine puslusun sevgili
Tıpkı çocukların düşleri gibi
Ağlamaklı oluyor geçtiğin yollar, kuru, soğuk ve kum
Gözyaşlarım kalbimin çöllerini yeşertmeye yetmiyor
Kuru, soğuk, kum ve küfürbaz bakışlar
Ben artık sana sövmeyi bıraktım
Biliyorum şiir daha çok acıtıyor canını
Kendimi çay içerek ziyan etmiyorum
İki satır şiir bırakıyorum geceye, acısın için
Biliyorum suç sende değil
Bu gün acı çekiyorsam bunu tek sorumlusu Leyla ve Mecnun.
Kayıt Tarihi : 6.2.2020 14:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!