Gözyaşları Utanır Şiiri - Nurten Hıdıroğlu

Soyunup gelmeden gündüz geceden,
Çırılçıplak sunmadan kendini dünyaya,
Uyanmışım, güneşten bile önce.
İçim kıpır kıpır.
Bir heyecan, bir heyecan
Sorma gitsin.
Ne bileyim umut işte.
Bu günüm düne benzemeyecek.
Yarınlarımsa dünlere.
Bir şey olmalı bugün
Yelkovan ilk defa
Akrebe isyan etmeli.
Vurmalı tembelliğini yüzüne
Ağır aksak ilerlememeli zaman
Rutinliğe boğmamalı beni
Başka olmalı bugün
Bak...
Özenle de giyindim
Saçlarıma en az yüz fırça sürdüm
Makyaj yaptım,uzun zamandır ilk kez.
Aynalar bile şaşırdı,
Güzelim çünkü..
Ahenkle dans ediyor,
Sarı uzun saçlarım şimdi.
Reklamlardaki kızlar gibi.
Düşüp,tökezleyen var mı ki?
Şansa bak.....
Sokaklar bomboş ki.
Bugün çalışılmaz tabii...
Ama hayatta,
Herşey istediğin gibi olmaz ki.
Ayak seslerim yankılanıyor boş sokaklarda.
Herkes derin uykularında.
Servis nedense ben bekleyince gelmez.
Ama bir dakika uyusam,
Eker gider beni.
Benden başka herkes uykulu.
Ben değilim,içim neşe dolu.
Ekmeğin mis kokusu dolduruyor sokağı
İçime çekiyorum.
Bir evden bardak şıkırtıları duyuluyor
Çayın o ömre bedel tadı
İşte yaşamak bu.
Büyük şeylerle uğraşırken,
Küçük mutluluklar ıskalanmamalı.
Telefonum çalmalı bugün....
Ne çok bekledim,
Mutluluk dolu haberler almayı.
Bak,,,, hala gelmedi servis.
Kesin uyudu şöför.
Bu günde de,uyanmaz ki.
Ben yürüdükçe, kuşlar ürküp kaçtılar.
Kuşları gördüm ya,
Bir düğme tutmalıyım hemen,
Niyetim için.
Sevdiklerimi görmeliyim,
Özellikle bugün.
Öf......nerden geçti şimdi önümden,
Bu siyah kedi
Yoooo...bugün
Aksilik olmaz.
Doğum günüm bu.
Gözyaşları utanır,
Bana uğramaz.