GÖZYAŞLARI Sahiplidir Şiiri - Yorumlar

Canan Eren
1272

ŞİİR


69

TAKİPÇİ

Ben deli, yağmur benden deli
ben benle baş edemezken
birde yokluğun
yokluyor yüreğimi


sığamadım bugün caddelere

Tamamını Oku
  • Sadiye Ayhan
    Sadiye Ayhan 11.02.2017 - 02:44

    Bilirmisin sevdiceğim
    ben bir anneme
    birde sana
    böyle Sokuldum..
    Çok hoş ve saimimi duygular ..Çok ama çok sevdim şiirinizi ...Yüreğinize sağlık Canan Hanımcığım...Kutlarım sizi gönülden .......

    Cevap Yaz
  • Bülent Arkan
    Bülent Arkan 10.02.2017 - 13:48

    Yağmur ve sevgiliden uzak olduğu için dökülen gözyaşları , İnat etme gökyüzü benim kadar ağlayamazsın dercesine etkili ve sevecen. Tebrik ediyorum Canan hanım nice güzel şiirlerinizde görüşmek dileğiyle.

    Cevap Yaz
  • Mine Kul
    Mine Kul 10.02.2017 - 08:12


    'Gözyaşları sahiplidir' Şiirin başlığı bile başlı başına bir şiir, sevgiye açlık daha çocukluk döneminde başlıyor, yaptığı her yaramazlık dikkat çekmek için oysa, azar yedikçe sevildiğini önemsendiğini sanarak büyüyor, yetişkin olduğunda aynı yolu izliyor bilmiyor çünkü sevginin istenmeden verilen bir şey olduğunu, içim acıdı inanın şiiri okurken, emeğinize sağlık kutlarım sevgiler...

    Cevap Yaz
  • Mahmut Mücahit Özdemir
    Mahmut Mücahit Özdemir 09.02.2017 - 21:35


    İnadına ıslandım inadına
    yağmurla yarıştım sokaklarda
    istedim ki
    yokluğun değil sen gir koluma
    sen sar sarmala
    hiç kıyama
    sev canı gönülden sev diye


    Bilirmisin sevdiceğim
    ben bir anneme
    birde sana
    böyle Sokuldum.. ....//

    Çocukluktan olgunluğa gelişen, değişime uğrayan bedenler...değişmeyen tek şeyse insan ruhunun sevmeye sevilmeye,şevkate olan açlığı,susamışlığı..Şiirden bana kalanlarsa,değerli şairenin sevgilisine hitaben, ''anneme duyduğum o kutsal sevgiye eş değer bir sevgiyle seni sevdim'' diyecek kadar ona karşı olan sevgisini yüceltip vurgu yapması, çok anlamlı,çok duyguluydu.. Canı gönülden kutluyorum..

    Selam ve saygılarımla..

    Cevap Yaz
  • Mustafa Bay
    Mustafa Bay 09.02.2017 - 17:38

    Zaten hiç çekincesiz sokulmalar anne ile, sevdiğinedir, insanın..
    Hatta diğer canlılarında..

    Nazımız kime geçer ki başka?
    Kimin sıcaklığını arar, kimin yokluğunda ıslanır, hem de yağmura inat... Yokluğunu kanatırcasına, sevilenin..
    İşte şiir de bu..
    Şehrin her yanında sevdiğini ararcasına..

    Güzel şiir.. Tebrikler Canan Hanım..

    Cevap Yaz
  • Serap Irkörücü
    Serap Irkörücü 09.02.2017 - 16:14


    Yokluğunda özleniyorsa sevgili.... aranıyorsa onunla yaşananlar.... 'Aşkta gurur olmaz' sözünü kılavuz ederek vuslata giden yolun dikenli telleri temizlenmeli ....

    Bir an önce hem de.... Yoksa bahar daha yeni başlayacak.... Asıl yağmurlar o zaman yağacak....

    Başlık da çok manidar...Mecaz-ı Mürsel sanatının çok şık bir örneği.... ( Parçayı söyleyip bütünü anlatmak) adına, gözyaşı, göze ait, o da bir yüze, yüz de sevgiliye.... Yani 'gözyaşının aktığı gözün ait olduğu yüz ve sevgili de sahiplidir..)..

    Çok açık bir mesaj.... Unutamadığını, hep ona ait kaldığını anlatan, adrese teslim bir şiir....Umarım muhatabı okur.....

    Şiirinizi ve sizi kutlarım Canan Hanım..... Daha nicelerine.....

    Cevap Yaz
  • Nurten Işılak
    Nurten Işılak 09.02.2017 - 14:49

    Ne çok şiirdi...İçten, anlamlı ve duygu yüklü...

    Çoook beğendim, o güzel yüreğin hep var olsun Canancığım ve sen hep yaz e mi...

    Her daim sevgimle

    Cevap Yaz
  • Hikmet Çiftçi
    Hikmet Çiftçi 30.01.2017 - 16:27

    ALLAH SAHİBİNE BAĞIŞLASIN

    Hemen aklımdan geçeni söylemeliyim. Yoksa…
    Madem gözyaşları sahipli, o halde o sahibine söyleyin, lütfen güzel bakan, insanca bakan o gözleri üzmesin. Asla ağlatmasın. Hele ki sahibiyse üzmeden, kırmadan sahiplenmeyi bilsin…

    Tabi, söze böyle başladık, ama daha ilk bölümü okuyunca, “eyvah, baltayı taşa mı vurduk” demeden edemedim.
    Allah, seven gönlü sevgisiz, sessiz ve kimsesiz bırakmasın. Sevilenin yokluğu sektelere sebep olacak derecedeyse, Rabbim seven yüreğe sabır versin, metanet versin.
    Bu da bir delilik emaresi değildir. Yokluk, dönüşsüz gidiş değildir umarım.

    Bu kadar çok delice dökülen gözyaşı varsa, yağmurlarla inat edercesine, adeta yarışırcasına akıp gidiyorsa…
    İnsan kendine söz geçiremiyor, gözyaşlarına hakim olamıyorsa…
    Bu yokluk telafisi mümkün olmayan bir yokluğa benziyor.

    Bazen tutamayız kendimizi.
    Vururuz dağa bayıra, ormana denize… Yetmedi, sokaklara, caddelere, kaldırımlara… Kalabalıklar içinde yapayalnız ruhumuzu eritmek, acımızı paylaşacak birilerini bulabilmek için…
    Ancak ne fayda! “derdini söyleyemeyenin dert ortağı ya ummanlar olur yahut hüzne eş olan gözyaşları yağmur misali yüreğine iner. Oradan da sur birikintilerinde çocukça tepinerek bütün acısını, kederini akıtır.

    Bazen göstermek istemeyiz süzülen damlalarımızı. Yağmur damlalarının arasına saklarız döktüklerimizi. Yaprakların yeşiline ekleriz, rengini tahayyül edemediğimiz hasretlerimizi. Toprağın yağmuru dilemesi, ağacın yaprakla bezenmeyi istemesi gibi…

    Hep çocuk kalabilseydik.
    Hep çocuk yüreği saflığında yaşayabilseydik.
    Ne yağmur ıslatırdı, ne de gözyaşları…
    Yağan yağmurla oynardı, küçücük sevincimiz. Ufacık su birikintilerinde kahkahalar atardık, üzerinde zıpladıkça ve ayakkabılarımız, paçalarımız ıslandıkça…
    Yine de içimizdeki çocuk en güzel yanımız, en güzel sesimiz…

    Anneler mi paylaşılmak istenmez, yoksa daha çok sevilmek arzusuyla annelerimizin sevgisine, ilgisine muhtaç hissederiz kendimizi?
    Her yaşta anne bir başka sevilir, sayılır. Çocukça sevmek ve sahiplenmek, sevilmek ve sahiplenildiğini bilmek bambaşka…

    Aynı arayış.
    Aynı sığınma ihtiyacı…
    Koruyan, kollayan, sarıp sarmalayan ana kucağı.
    Hep aranılan, hep rahatlık ve huzur veren, en güvenli yer…

    Yağmurlar da söndürmüyormuş, yürek yangınlarını.
    Bir kanadı kırık kuşun uçamayacağını bile bile uçmaya yeltenmesi, ümidini yitirmeden çırpınması… Geri gelmeyecek özlenen birinin hayaliyle umutsuzca umuda kapılmak…

    Mutlaka biliyor, görüyor ve duyuyordur…
    Senin onu nasıl aradığını, nasıl sevdiğini ve onun kollarında nasıl huzur bulduğunu. Ana kucağına bırakır gibi, kendini ona nasıl bıraktığını…
    Aşkla, özlemle ve delice…

    Sabır ve metanetle…
    Rahmetle dersem hata yapmış olmam sanırım…

    Şiir çok duygusal.
    Dizeler hüzün ve özlem ırmağı.
    Kelimeler yürek feryadı.
    Heceler ve harfler hüznün ve hasretin yağmurları…

    Bu arada bir iki yazım hatasını da söylemeden edemeyeceğim.

    Şu malum “da”lar var ya…
    (birde, birde, bugünde, birde) “bir de ve bugün de” şeklinde yazımı doğru olur. “Birde” üç dizede geçiyor.

    Bir de malum soru ekleri…
    (Bilirmisin) iki dizede geçiyor. “bilir misin” yazılışı doğru olur.

    “terter tepindim” dizesindeki ilk kelime. “ter ter” kelime tekrarı olduğunu düşünüyorum Ayrı yazıldığı kanaatindeyim.

    Hatalarımız ve var ise yanlış algılamalarımız hoşgörünüze sığınırız.

    Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.

    Hikmet Çiftçi
    30 Ocak 2017

    Cevap Yaz
  • Alaaddin Uygun
    Alaaddin Uygun 30.01.2017 - 15:38

    ne güzel duygu yoğunluğu tebriklerimle

    Cevap Yaz
  • Gönül Bağ
    Gönül Bağ 19.01.2017 - 16:42

    Çok sıcacık harika bir şiirdi..Sevgi ve ilginin verdiği sıcaklığı annesinde ve sevdiğinde hisseden yürek..Dilerim hiç eksik olmasın..Beğenerek okudum..Sevgilerimle..++ant

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta