Ben deli, yağmur benden deli
ben benle baş edemezken
birde yokluğun
yokluyor yüreğimi
sığamadım bugün caddelere
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Bilirmisin sevdiceğim
ben bir anneme
birde sana
böyle Sokuldum..
Çok hoş ve saimimi duygular ..Çok ama çok sevdim şiirinizi ...Yüreğinize sağlık Canan Hanımcığım...Kutlarım sizi gönülden .......
Yağmur ve sevgiliden uzak olduğu için dökülen gözyaşları , İnat etme gökyüzü benim kadar ağlayamazsın dercesine etkili ve sevecen. Tebrik ediyorum Canan hanım nice güzel şiirlerinizde görüşmek dileğiyle.
'Gözyaşları sahiplidir' Şiirin başlığı bile başlı başına bir şiir, sevgiye açlık daha çocukluk döneminde başlıyor, yaptığı her yaramazlık dikkat çekmek için oysa, azar yedikçe sevildiğini önemsendiğini sanarak büyüyor, yetişkin olduğunda aynı yolu izliyor bilmiyor çünkü sevginin istenmeden verilen bir şey olduğunu, içim acıdı inanın şiiri okurken, emeğinize sağlık kutlarım sevgiler...
İnadına ıslandım inadına
yağmurla yarıştım sokaklarda
istedim ki
yokluğun değil sen gir koluma
sen sar sarmala
hiç kıyama
sev canı gönülden sev diye
Bilirmisin sevdiceğim
ben bir anneme
birde sana
böyle Sokuldum.. ....//
Çocukluktan olgunluğa gelişen, değişime uğrayan bedenler...değişmeyen tek şeyse insan ruhunun sevmeye sevilmeye,şevkate olan açlığı,susamışlığı..Şiirden bana kalanlarsa,değerli şairenin sevgilisine hitaben, ''anneme duyduğum o kutsal sevgiye eş değer bir sevgiyle seni sevdim'' diyecek kadar ona karşı olan sevgisini yüceltip vurgu yapması, çok anlamlı,çok duyguluydu.. Canı gönülden kutluyorum..
Selam ve saygılarımla..
Zaten hiç çekincesiz sokulmalar anne ile, sevdiğinedir, insanın..
Hatta diğer canlılarında..
Nazımız kime geçer ki başka?
Kimin sıcaklığını arar, kimin yokluğunda ıslanır, hem de yağmura inat... Yokluğunu kanatırcasına, sevilenin..
İşte şiir de bu..
Şehrin her yanında sevdiğini ararcasına..
Güzel şiir.. Tebrikler Canan Hanım..
Yokluğunda özleniyorsa sevgili.... aranıyorsa onunla yaşananlar.... 'Aşkta gurur olmaz' sözünü kılavuz ederek vuslata giden yolun dikenli telleri temizlenmeli ....
Bir an önce hem de.... Yoksa bahar daha yeni başlayacak.... Asıl yağmurlar o zaman yağacak....
Başlık da çok manidar...Mecaz-ı Mürsel sanatının çok şık bir örneği.... ( Parçayı söyleyip bütünü anlatmak) adına, gözyaşı, göze ait, o da bir yüze, yüz de sevgiliye.... Yani 'gözyaşının aktığı gözün ait olduğu yüz ve sevgili de sahiplidir..)..
Çok açık bir mesaj.... Unutamadığını, hep ona ait kaldığını anlatan, adrese teslim bir şiir....Umarım muhatabı okur.....
Şiirinizi ve sizi kutlarım Canan Hanım..... Daha nicelerine.....
Ne çok şiirdi...İçten, anlamlı ve duygu yüklü...
Çoook beğendim, o güzel yüreğin hep var olsun Canancığım ve sen hep yaz e mi...
Her daim sevgimle
ALLAH SAHİBİNE BAĞIŞLASIN
Hemen aklımdan geçeni söylemeliyim. Yoksa…
Madem gözyaşları sahipli, o halde o sahibine söyleyin, lütfen güzel bakan, insanca bakan o gözleri üzmesin. Asla ağlatmasın. Hele ki sahibiyse üzmeden, kırmadan sahiplenmeyi bilsin…
Tabi, söze böyle başladık, ama daha ilk bölümü okuyunca, “eyvah, baltayı taşa mı vurduk” demeden edemedim.
Allah, seven gönlü sevgisiz, sessiz ve kimsesiz bırakmasın. Sevilenin yokluğu sektelere sebep olacak derecedeyse, Rabbim seven yüreğe sabır versin, metanet versin.
Bu da bir delilik emaresi değildir. Yokluk, dönüşsüz gidiş değildir umarım.
Bu kadar çok delice dökülen gözyaşı varsa, yağmurlarla inat edercesine, adeta yarışırcasına akıp gidiyorsa…
İnsan kendine söz geçiremiyor, gözyaşlarına hakim olamıyorsa…
Bu yokluk telafisi mümkün olmayan bir yokluğa benziyor.
Bazen tutamayız kendimizi.
Vururuz dağa bayıra, ormana denize… Yetmedi, sokaklara, caddelere, kaldırımlara… Kalabalıklar içinde yapayalnız ruhumuzu eritmek, acımızı paylaşacak birilerini bulabilmek için…
Ancak ne fayda! “derdini söyleyemeyenin dert ortağı ya ummanlar olur yahut hüzne eş olan gözyaşları yağmur misali yüreğine iner. Oradan da sur birikintilerinde çocukça tepinerek bütün acısını, kederini akıtır.
Bazen göstermek istemeyiz süzülen damlalarımızı. Yağmur damlalarının arasına saklarız döktüklerimizi. Yaprakların yeşiline ekleriz, rengini tahayyül edemediğimiz hasretlerimizi. Toprağın yağmuru dilemesi, ağacın yaprakla bezenmeyi istemesi gibi…
Hep çocuk kalabilseydik.
Hep çocuk yüreği saflığında yaşayabilseydik.
Ne yağmur ıslatırdı, ne de gözyaşları…
Yağan yağmurla oynardı, küçücük sevincimiz. Ufacık su birikintilerinde kahkahalar atardık, üzerinde zıpladıkça ve ayakkabılarımız, paçalarımız ıslandıkça…
Yine de içimizdeki çocuk en güzel yanımız, en güzel sesimiz…
Anneler mi paylaşılmak istenmez, yoksa daha çok sevilmek arzusuyla annelerimizin sevgisine, ilgisine muhtaç hissederiz kendimizi?
Her yaşta anne bir başka sevilir, sayılır. Çocukça sevmek ve sahiplenmek, sevilmek ve sahiplenildiğini bilmek bambaşka…
Aynı arayış.
Aynı sığınma ihtiyacı…
Koruyan, kollayan, sarıp sarmalayan ana kucağı.
Hep aranılan, hep rahatlık ve huzur veren, en güvenli yer…
Yağmurlar da söndürmüyormuş, yürek yangınlarını.
Bir kanadı kırık kuşun uçamayacağını bile bile uçmaya yeltenmesi, ümidini yitirmeden çırpınması… Geri gelmeyecek özlenen birinin hayaliyle umutsuzca umuda kapılmak…
Mutlaka biliyor, görüyor ve duyuyordur…
Senin onu nasıl aradığını, nasıl sevdiğini ve onun kollarında nasıl huzur bulduğunu. Ana kucağına bırakır gibi, kendini ona nasıl bıraktığını…
Aşkla, özlemle ve delice…
Sabır ve metanetle…
Rahmetle dersem hata yapmış olmam sanırım…
Şiir çok duygusal.
Dizeler hüzün ve özlem ırmağı.
Kelimeler yürek feryadı.
Heceler ve harfler hüznün ve hasretin yağmurları…
Bu arada bir iki yazım hatasını da söylemeden edemeyeceğim.
Şu malum “da”lar var ya…
(birde, birde, bugünde, birde) “bir de ve bugün de” şeklinde yazımı doğru olur. “Birde” üç dizede geçiyor.
Bir de malum soru ekleri…
(Bilirmisin) iki dizede geçiyor. “bilir misin” yazılışı doğru olur.
“terter tepindim” dizesindeki ilk kelime. “ter ter” kelime tekrarı olduğunu düşünüyorum Ayrı yazıldığı kanaatindeyim.
Hatalarımız ve var ise yanlış algılamalarımız hoşgörünüze sığınırız.
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.
Hikmet Çiftçi
30 Ocak 2017
ne güzel duygu yoğunluğu tebriklerimle
Çok sıcacık harika bir şiirdi..Sevgi ve ilginin verdiği sıcaklığı annesinde ve sevdiğinde hisseden yürek..Dilerim hiç eksik olmasın..Beğenerek okudum..Sevgilerimle..++ant
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta