Yanıma doğru yanaş ve sakın bir daha gelme!
Gözyaşının şimşeği yine ziyaret ediyor evrenden oluşan kalbimi;
Güneşin ve senin gözlerinin içindeki aşkı perde gibi örtüyor,
Ve yanımda olsan da bana çok uzak bir ruhun var!
"Belki de asimile olmalıyız ikimiz?"
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta