Gözyaşının rengi yoktur;
Nerede akarsa aksın,
İster Filistin'de,ister Çeçenistan'da,ister Irak'ta,
İsterse arkandan yüzbinler baksın.
Acının miladı Habil'le başlar,
Artık yerine otursun taşlar,
İnsanların yürekleride,ülkeleri kadar büyük...
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta