Gözyaşının Rengi Şiiri - İsa Yılmaz

ölüyor canları alan melek
her defasında
susuyor
bomboş o kandan şişe

birkaç nefeslikmiş
umut dedikleri işte
dünya serap
zaman çölde bir kuyu

kuyunun dibi insan kadar
karanlık ki güneş gibi alıyor gözleri
dokununca çoğalıyor yalnızlık
bir şans daha istiyor aşk

öldürüyor oysa her defasında
sonu kahinin fanusundan belli
değişmez gözyaşının rengi
kalbin dibi ayrılık dolu...

07.06.13