Gözyaşına Tutulmuş Şiiri - Ozan Efe

gözyaşına tutulmuş
hıçkırığa dolmuşsa
nedense unutulmuş
düş kırığa solmuşsa

yorgun argın
derdine duygusuzluğu
akla gelmez değil
çocukluğuna dalınca

derdin ucunda ulan
ulanırken de bulan
emeğinde kaybolan
boş karığa olmuşsa

saklına düşen
buluta mı karıştı
sırsıklam döşen
kim kiminle yarıştı

yürekte sargın acı
zorluktandır ilacı
gurbettendir sılacı
saçı başın yolunca
ilk
sevgi
tadına
yaşanılsa
soluğuna mı
kalır bir başına
ağladığından beri

sevgi özlemindedir
sevgi özlem indedir
sevgi özlemin dedir
harcanılsa bolunca
gel
gide
düşerken
sıkıntından
gelecek dünya
gençliği duygusu
dökülürse ardına
erkende kalıncaya ilk akşamı düşüne
garibanım yakanda gibi bir arada zor
gür ırmağa akanda kimi kime zorluyor
saygıda dur esenlik dolacaksa döşüne
ozan efem uyansa
alkanına boyansa
bunları ilk duyansa
eşkıyanın kolunca

050612denizligülcebahçe