Gözyaşımla Yıkadım Seni Şiiri - Celal Bahar

Gözyaşımla yıkadım seni,
Tenimle kefenledim,
Kimseler bulmasın diye,
Yüreğime defnettim.
Bir mezar taşın bile olmayacak,
Övündüğün güzelliğinden,
Eser kalmayacak,
Bana karışacaksın bir zaman sonra,
Bakan sende seni değil,
Sadece beni bulacak.
Senin de sonun,
Tıpkı benim gibi olacak...
***
Gözyaşımla yıkadım seni,
Tenimle kefenledim.
Kalbimin tam ortasını,
Sana kabir eyledim.
Etrafını çevirdim,
Güller papatyalarla süsledim.
Geçen günler,
Bilirim ki seni bende eritecek,
Kanım na’şının etrafında,
Irmak olup gezinecek.
Zor olsa da alışacaksın,
Bir vakit sonra ben olmaya,
Ben ne zaman hüzünlensem,
Senin de gözlerin başlayacak dolmaya...
***
Ey sevgili,
Kalbimi sana verdim almadın,
Yalvardım yakardım,
Benimle kalmadın.
Aşkından affımı diledim,
Beni özgür kılmadın,
Bak sonunda,
Seni toprak dahi almadı,
Kalbimden başka,
Sana kabir bile kalmadı.
***
Sen senden geçtin,
Ben olmayı seçtin.
Lakin kalbim seneler var ki,
Alev almış yanmakta.
Cehenneme ilk kıvılcımı,
Ölen sevdam çakmakta...
Geldin sevgili,
Sonunda kalbime geldin ama
Bende yaşamaya değil,
Ölmeye geldin.
Bu saatten sonra,
Sana huzur dilesem ne fayda,
Ne huzur bıraktın,
Ne de sevda bendeki bu canda...

(#Sevimsizadam)