GÖZYAŞI...
Ağlamak! Elbette gönülden ağlamak
Ne kadar zormuş bu fazileti kazanmak!
Timsahta ağlar sırtını verince güneşe
Bazıları yürekten ağlar, lakin yüzünde vardır neşe
Meğer ağlamanın da sahtesi varmış
Sürüngenler keyiften ağlarmış
Tabiki herkes aynı anda ağlayamaz
Çünkü ateş düştüğü kalpten başkasını yakmaz
Ağlamanın en safı, bir çocuk sesinden yansır
En duygulu olanına ise, kız anne olunca ulaşır
İlk ağlayandı rehberimiz, ve her nisanda ağlar ki gökler
Bu ağlamayı taş, toprak, su özlem ve sabırla bekler
Ve konar gözlerden inen suya rengarenk kelebekler...
Ağlayın, temizlensin vicdanınız
Ağlayın, serinlesin canınız
Ağlayın ki, genişlesin irfanınız
Ağlayın ki, bayram olsun bayramınız!
E.TOPRAK...
Kayıt Tarihi : 28.4.2019 21:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!