Buz renkli bir sabah rastladım sana
Ağlıyordun...
Elinin tersiyle ve umarsızca siliyordun gözyaşlarını.
Korkarak ve duraksayarak yürüyordun,
Kaldırım taşlarından çiçek, çiçek...
Sonra her köşe başında duruyor
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Yıllar önce sonkez görmüştüm seni. Hala ağlıyormusun.. Şimdi yine aynı şehirdeyim, seni gördüğüm sokaklardan yine geçtim. Söz ver demiştim sana, artık ağlayabilirsin, ben sözümü tutamadım. ağlamaktan başka bişey gelmiyor elimden...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta