Gözyaşım oldun her gece..
Damla damla döktün içime,
Senden sonra nefesim oldun,
Her gün seni soludum..
Ama sen bilmiyordun ve bilmeyeceksin.
Senin için ağladığımı, senin için nefes aldığımı.
Beni ben yapan, içimdeki anlamsızlığın mı?
Yoksa bir gün benim olacaksın ümidiyle yaşamak mı..?
Bunu bilmiyorum..ve bilmek de istemiyorum..
Elimde değil, lütfen beni anlayın...
Her gün aynı acı, aynı umutla yaşamak.
Ve benim olmayacak olsa bile.
Umut fakirin ekmeğidir derler.
Ama şimdi senin aşkınla zengin olmak istiyorum.
İçimdeki Hassasiyete son vermek için,
Ve bende yaşamanı istiyorum,
Ama umutsuz vaka dedikleri bu olsa gerek.
Üzgünüm aşkım.. üzgünüm..
Gereksiz bir aşktı bu benimkisi..
Şimdi içimde kopan fırtınaları görmezden gelerek,
Ben artık bu topraklardan kaçıyorum....
Hoşçakal Gözyaşları,
Hoşçakal nefesim,
Hoşçakal herşeyim..
Elveda.................
Kayıt Tarihi : 3.4.2023 06:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!