Gözyaşım karıştı hazan yağmurlarına…

Kavak ağacının dallarını..
Süzüyordu gözlerim camdan,
Tek tük yapraklara bürülü dallar,
Sararmış esende düşmeyi bekler…
Daha dün çifte kuşlar cıvıldaşır
Gölgesinde aşıklar serinlerdi…
Ne zaman gelmişti hazan? ..
Dün geceden beri aralıksız yağan
Hazan yağmurları dönmüştü,
Ahmah ıslatan yağmurlara,
İnce ince dallarını okşuyordu,
Kavak ağacının….
Dalların arasında deniz eşsiz marina
Yelkenlerini kucaklıyordu…
Yüreğime saplandı bir acı,
Sancısı dalga dalga ruhuma yayıldı
Ayaklarım taşındı kordon boyuna
Yürüdüm iliklerime işledi yağmur..
Bütünleştim gözlerimle denize
Kucaklamak istedim bir an..
Atlamak …
Sonsuzluğa kulaç açmak…
Dinerdi bu sancı…
Kimbilir…
Minik bir el yakaladı ellerimi…
Ekmek parçası tutuşturdu,
‘At’! .. dedi… O an gördü gözlerim
Denizde ekmek bekleyen balıkları…
Attım…
Bakıştık çocukla…
Işıl ışıldı gözleri
Dudakları sevgiyle gülüyor
Umut vardı yüreğinde…
Sarıldık sımsıkı…
Damarlarıma yayıldı sıcak bir ısı…
Kendime geldim..
Nereye gidiyordum ben?
Ölüme mi? ...
Daha sarılmamıştım ki sevdiğime
Dudaklarım söylememişti özlemini
Gözlerine….
Sımsıkı kucaklamamıştım
Çekmemiştim ki kokusunu içime…
Nereye gidiyordum…
Bekleyenlerim vardı ardımda…
Yardım eli uzatacaklarım…
Dost eli arayanlar…
Çocuklarım vardı kardeşlerim
Daha çok yapacak işlerim vardı…
Ahmak yağmurları arasında
Geçmişe bıraktım acı anılarımı
Ruhuma yayıldı bir ışık..
Gökyüzüne takıldı gözlerim
İki martı süzülüyordu gök semada
Bir gemi yanaşıyordu limana
Bir umut doğdu yüreğime,
Geleceğim sevdiğim…
Özlemin yanıyor bağrımda…
Gözyaşım karıştı hazan yağmurlarına...