Sen beni koydun gittin ellere
bülbül olup öttüm gonca güllere
dönüp bakmadım sahte yüzlere
içimi yaktın ateşli közlere
bir masal dünyası yaşattın bana
kader zincirini doladın boynuma
dostum zannetmiştim yılanmış koynumda
her sözü yalanmış anladım sonunda
dağlara çıktım ağladım gece
köşe bucak kaçtım seni görünce
kader ağlarını ters düz örünce
şimdi gül oyna kendi gönlünce
bu bir dert isyanı yazdım ben sana
geri dönüp bakma geçmiş zamana
bir selam yazda gönder polata
gözyaşım bitti akmaz bir daha
Kayıt Tarihi : 9.7.2012 08:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!