Gözyaşı Şiirleri Şiiri - Hüseyin Akçam

Hayat!

Hangi bahara uçurdu kanatları,
Yürek tınısında beklerken yarınları
ve
Çocuksu düş/selinde yaşatırken umutları

Hangi kelebek kanatlarından ışık tuttu,
Gülümseyen yüze,
Yok/sul maviliğin berraklığında

Katre,katre olurken kelimeler,
Yağmur gözler; satır aralarında,

Her nakarat bir ömür alırken
Aşk/sızlığım fünyesini patlatıyordu
Ufkumun eğriltili yollarında
Yüzyıllık sevgiye hasret gibi;

Can kırıkları üzerime üşüşürken,
Keskin diller kınında çekiliyordu
Anlamadan, dinlemeden
Ruhum dostluğa şehitken,

Ve
damla,damla ölüyordu
Hüseyin-i Kerbela çölünden
Eşar-i Eşk kirpiğin gölgesinden

Kalem dalgalı, sis bulutu
Beyaz kâğıtlar kirletilmiş
Tutunamayan tutku denizinde
İhtimaller imkânsız;
Sahte gülücükler zemherisinde

Bir kalem ağlıyor bu gece
Eşar-i Eşk ile

Beyaz sayfayı mendil yaptım
Mim çektiğim Tümcelereme

Gönül canlara buğulu,
Göçemediğim sevda diyarında,
Ya da;
Göç ettiremediğim
Gözleri,
yalnızlığındaki rıhtımında

Oysa!
Kimse bilemedi gözlediğim gözleri
Hiç kimse anlamadı
Yokluğa düşen
Yoksul aşk/sızım ı

Kimse bilemedi
Sessizliğimim yareninde haykırırken
Her Şiir
ve
Kalem namlusu olurken
Tam on ikiden

Bir Kuşun kanadındaydı ömrüm
Kaderi kedere ekmesem de;
Belliydi aslında hikâyenin aslı başından

Kalem baştan kırık
Tıpki ömrüm gibi;

Ve şimdi;
Her Şiir Bir Gözyaşı
Ve Gideceği adresi bilmiyor...

25.10.2011