Ayrılık sokakta gözyaşı dökerken,
Ben seninle mutluluğu yaşayamam.
Kimsesizlik arkamdan el sallarken,
Ben yüzüne dokunup, sana sarılamam.
İhanet içinde büyürken,
Sadakatle varlığını bütünleştiremem.
Gözlerim karanlığı giymiş,
Tüm hayatımı ağzı büzülmüş,
Bir torbaya koyup sabahı geceye bağlarım.
Duygularımı terazide ölçene,
Ben beş kuruşluk değer veremem
Üstüne titrediğim bırakıp giderse beni
Ben bir hiçi kendimde var edemem...
Kayıt Tarihi : 19.9.2011 13:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
ayrılığın gözyaşlarını durduramazsınız...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!