Bazen aniden gitmek gerekir.Bir yerlerden,birilerinden.Ama en çokta gittiğin kadar ağırlaşır özlem,En çok kendine.Eskiden aynada gözlerime bakamazdim.Bir hüzün vardı,ezerdi .Şimdi ayna da yüzüme baktığım suret ezilmiş ben taniyamamaşım.
Bir keresinde şöyle demişti;Kalbimin pervazına Tünen kuş:
'babanın ölümü seni hala öldürüyor,ben bunu çekemem'. Soğuk bir cehennemden yalnız bir cennete gittim.
Değiştim.Gözlerim yaşla dolmuyor artık fakat göz altlarım mosmor.Ben bir ölümü temel yapıp diğer ölümlere ev yapmış içinde barınmışım .Evimi yıktım.
Sana bakarkenki göz rengim değişti.Bin yıldır dünyami aydınlatan yıldızlar yok.Senle artık karanlığımda bile denk gelemeyiz, üstelik sende benim karanlığımi paylaşacak cesaret yoktu sen ışığa yakınsın, bir garip kelebek.
Kayıt Tarihi : 7.6.2024 03:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!