Keşke çocuklar ölmese, yüzleri gülse
Keşke anneler ağlamasa, gözleri gülse
Keşke buluşsak yine, buluşsak cennette
Anlatmasak hiçbir şey, bakışsak sadece.
Şimdi bir insan ağlıyor, bu kimin umrunda?
Bir çocuk ağlarken neden dönüyor dünya?
Keşke olsa her şey sadece bir rüya,
Rüyalarda riya, rüyalarda güya....
Güzel hayat hep hak etmeyen insanlarda,
Bıkmadı mı insanlık artık intiharlardan?
Anlatmak istiyorum, anlatamıyorum,
Aslında vasattı özlenen tüm hatıralar.
Bunlar benim düşünmem gereken şeyler değildi,
Kimin parası çoksa hep onun önünde eğildin,
İnsanlar iyi değildi, atlar güzel değildi,
Eskimeden önce tüm eskiler güzeldi.
Kayıt Tarihi : 25.4.2022 23:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Leyla](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/25/gozyasi-321.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!