Ağla, ağla ki dertlerin yol alsın
Boşalsın kederlerin, hüzünlerin, söyleyemediğin gizlilerin
Bulsun herşey yolunu, gözyaşların dahil
Onlarda gitsin yolundan, tombul yanaklarından
Ağla ki anla hayatın değerini
Bil ne kadar değerli olduğunu gözlerde
Ve bil ne kadar değerli olduğunu bu günlerin
Yaşanılan acıları, yaşanılacak sevinçleri düşün
Düşün ve ağla ve de anla acıyla tatlının farkını
Bir o kadar da gül ki bilesin mutlululuğun dayanılmaz hazzını
İkisini beraber yaşa ki bil sana verilen armağını
Farkına var yaşamanın en güzel armağan olduğuna
Hiçbir şeyin bu hediyeyi açmana engel olmasına izin verme
Bekleme, çözmeye uğraşma iplikleri, kader bağlarını
Aç hediyeni ve doyasıya sevin sahip olduğuna
Ve ağla, ama bu sefer mutlu aksın gözyaşların
Mutlu ol artık, var farkına hayatın
Olsada acıların, yaşa tüm güzellikleri daha çok
Biliyorsun ki başka şans, başka sen yok
Bul seni mutlu eden şeyleri ve onları yap
Verme izin soru işaretlerine ve kafanı kemirmelerine
Yeri gelince de sor kendi kendine, değil başkalarına
Çünkü ihtiyacın olan bir tek sen, kendin çoğu zaman
Yetmelisin kendine hiç olmadığı kadar
Ağlama artık, dinsin gözyaşların
İnsin gözlerindeki bulanık perde
Yorma kendini, bırak zorlukları oluruna
Uğraşarak, ellerinle yenmeye çalışma
Bırak mutluluklar savaşsın senin yerine, gülücüğün kalkan olsun
Gözlerinin ışıldasın ama yaşlardan değil, sevinçten
Işıldasın ki korksun senden kötülükler
Yaklaşmasın yanına, izin verme
İzin vermem bende bundan sonra üşümene
Ama soğuktan değil, yalnızlıktan sadece
Öyle ya da böyle, hissetme sakın yalnız
Unutma biz seni sevenler, hep yanındayız
Veda vakti geldi artık, yolcu yolunda gerek
Yalnız bir istasyondasın ama değilsin yalnız
Hep beraber el sallıyoruz giden trene
Yoksa, yoksa yine mi ağlıyorsun?
Ama ışıldıyor gözlerin, gülümsüyorsun
Ve ben biliyorum o damlaların üzüntü olmadığını
Olamaz zaten, olamazlar seninle
Yolcu etmedik mi onları kara trenle?
Göndermedik mi kafdağının ardına hepsini, hep beraber
Verdik elele, oldu tüm yürekler bir
Ellerimizle bindirdik karaları bir bir
Ağlıyorsun hala giden trenin ardından
Ve ben biliyorum onlar mutluluk gözyaşı
Eğer ağlıyorsan okurken bu satırı
Sil gözündeki o son damla yaşı
Kayıt Tarihi : 10.1.2003 17:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Knight Errant](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/01/10/gozyasi-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!