Gözünü yumup da, karanlık eden,
Gündüzü geceye, döndü zanneder,
Aydınlık görüp de şaşkınlık eden,
Güneşi vakitsiz doğdu zanneder.
Görmezden, geldiği her bir gerçeği,
Muhabbet bağında açan çiçeği,
Yolmaya gelene, dur diyeceği,
Kimseye engeli, koydu zanneder.
Karışmış evlerde, erkek ve dişi,
Diyor ki; özgürüm yapsam bu işi,
Durdurmak isterse, bir dürüst kişi,
Bu şahsı mürteci oldu zanneder.
İffete tecavüz, kalplere kadar,
Gelmiş de görmemiş her görüşü dar,
Baskılar şeytandan demişse dindar,
Taktiği düşmandan aldı zanneder.
Mukaddes şeylere kalbi kapalı,
İnançlı olana eli sopalı,
Dövüşü kendine düstur yapalı,
Bu emir ATA’dan kaldı zanneder.
İzmit
16.11.2013
Kayıt Tarihi : 16.11.2013 19:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (15)