Gözüne battım Şiiri - Halife Bozbayır

Gözüne battım
Sanki gül dalında diken gibiyim,
İnce kâinatın gözüne battım,
Ben kendi halinde garip biriyim,
Önce kâinatın gözüne battım.

Başkasına davranmadım âlimce,
Hak yolda yürüdüm kendi halimce,
Çekemeyip çelme taktı zalimce,
Gece kâinatın gözüne battım.

Hiç kimseye kötü niyet beslemem,
Doğruyu söylerim lafı süslemem,
Dostunum diyene sırtım yaslamam,
Ece kâinatın gözüne battım.

Hiç zarar gelir mi ilimden vardan,
Binlerce cahili kurtardım dardan,
Çokça darbe yedim sahte dostlardan,
Cüce kâinatın gözüne battım.

Hak yolda yürüdüm kendi halimce,
Çekemeyip çelme taktı zalimce,
Gündüz gülümserim ağlardım gece,
Gece kâinatın gözüne battım.

Dönüp de bakmadım kibri şişmana
Kapıyı örtmedim gerçek pişmana
Dost önünde karşı durdum düşmana
Nice kâinatın gözüne battım.

Gülüşüm kurşunmuş meğer düşmana,
Hakka haval edip koydum zamana,
Dost önünde karşı durdum dumana,
Nice kâinatın gözüne battım.

Gerek yokmuş feryat figan ağıta,
Çünkü derman gizli imiş ağıt’da,
Halifeyi m halim döktüm kağıda,
Yüce(!)kâinatın gözüne battım.