Gözün Nuru Şu Namaz! Şiiri - Cihat Şahin

Ne sırları muhtevi, gözün nuru şu namaz!
Bir tekini bilseydi; terk etmezdi bi-namaz.
Aziz kılar abidi; ihlâs ile kılarsa!
Miraçlara merdiven, kullar için her namaz.

Ne kadar da hür olsa; Abdullah’tır, kul sonda!
Mutlak muhtaç rabbine; gece, gündüz her anda.
Malikiyle görüşmek, namaz ile mümkündür!
Kurar rable diyalog, namaz ile bir anda.

Onca ihsan, ikrama; bu tarz ile şükreder!
Âlemlerin rabbini, tespih edip fikreder.
Tüm mahlûkat namına, tahiyyeler arz edip,
Tam hudu ve huşuyla, mabudunu zikreder.

Vücut yapar eksersiz, günde kırk kez tekrarla,
Sıhhat bulur uzuvlar, bu yapılsa ısrarla!
Ruh sürura kavuşur, huzur bulur hasseler,
Kul gününü kapatır; çok maslahat ve karla!

Teşehhüdün sonunda; kalkar eller Sema’ya,
Tek hakiki Ma’bud’tan, ister abdı himaye.
Allah derken; ”isteyin, ben edeyim icabet! ”
Kul yinede isterken, etmelidir çok hayâ!

Onca nimet içinde, yüzer iken şu insan,
Ödemeden borcunu, dileyemez bol ihsan!
Binler sene ödense, asla bitmez o borçlar!
Ne yazık ki bu hali; takdir etmez çok ins, can!

Namaz dinin direği; din onunla kaimdir!
Gerçek mü’min ve Müslim; salâtında daimdir.
Kim ki onu terk eder; kökten yıkar dinini!
Dört mezhepte böyleler; kesinlikle haindir!

Cihat ŞAHİN
30.06.2010-İZMİR