Gözün Kim Oldı Fitne Işkına Hûr

Gözüñ kim oldı fitne ışkına hûr
Aceb mi nergisi iderse mahmûr

Yüzüñe n’öykinür gün çün bilür kim
Zevâle tîz irer her ki ola magrûr

Zi tâze yüz ki ide kapuñı kıble
Zi rûşen göz ki ide yüzüñi manzûr

Bahâr oldı getür gül-gûn şarâbı
Ki olmaz zerk bu mevsümde nazûr

Açıl gül bigi işit bülbül nevâsın
Dem-i ayş olma gonca bigi mestur

Koma lâle bigi elden câm-ı lali
Çü nergis bigi olduñ böyle mahmûr

Al ol câmı ele ki anuñ şuâı
Yañaguñda ola nûrün alâ nûr

Nedür gül bigi iden ömr bâgın
Ter ü ser-sebz ü rengîn âb-ı engûr

Bu lutfa ki Ahmedî ider dürr-i manzûm
Hayâdan hall ola lü’lü-yi mensûr