__________________________________İnsanlar çeşit çeşit topraksa bölüm bölüm
__________________________________İnsanı eşitleyen ya topraktır ya ölüm...
Bir Âlem ki içinde sonsuzluk sırrı saklı
insan bulmaya mahkûm aklı yaratan aklı
Yeryüzünde nizamı Hâlik böyle buyurmuş
Her canlıyı türüyle birbirinden ayırmış
Doğduğunda her insan fıtraten müsavidir
Yaradana kulluğu her yönüyle kavidir
İnsanın acizliği Kelâmullah’da yazar
Nefs kafesi kırınca beşer denen can azar
Âdem ile Havvadan başlar fıtrattan kopma
Şeytan vesvesesiyle Hakk’ın yolundan sapma
Bâtıl’a meyilliler yeni düzenler kurar
Bu düzenin içinde her yanı fitne sarar
Evrendeki mevcudat tefekküre davettir
Hakikati görmemek gaflet ve dalalettir
Kar tanesinde bile işlidir gizli san’at
O sanatı remz eder her zerre mükevvenât
Gözün gördüğü yalan bir ışık kırılması
Gözsüz görülen gerçek menzile varılması
Ve bir gün vakit gelir ne kibr kalır ne gurur
Mayası kadar olur ancak kabrinde sürûr
Bakar ki yer altında yatıyor bin bir çeşit
Heyhât! der burda yatan, köle ile bey eşit...
Kayıt Tarihi : 7.2.2013 13:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Nalbant](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/07/gozun-gordugu-yalan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!