Gözün aydın baba Şiiri - Atilla Durukan

GÖZÜN AYDIN BABA
çok beklediniz merakla beni
gece gündüz ve her an baba,
bazen agladınız, bazen güldünüz,
gelince dünyaya, mutlu oldun mu baba.
ilk yıllarımdı evde, vardı abi ve ablalarım,
biri altımı değiştirir, biri taşırdı beni,
bazen yük olarak görmeye başladın,
büyüdükçe yük gibi, görürdün baba,
yaşım yedi veya sekızdi,
yırtık ayakkabı bazen de ac idim
okuyup meslek sahibi olmaktı gayem
tarlada ne işim vardı benim baba.
yaşım onüçe geldiği vakit
beni bir adama sattın sen baba
sen, binerken bedelim olan arabaya
beni o gün sen öldürdün baba,
ne satmaya doydun neden aldıgın paralara
namusun aldıgın paralarla kirlendi baba
sen, yere adam diye basıp gezerken,
beni kirli yataklarda yok ettin baba.
ben senden kaçtım, namussuzluğundan,
beni benden kaçırttın, namussuzluğumdan,
aldıgın paralar zehr olsun sana,
hani küçükken derdin ya bana,
beni sen o... ettin baba
şimdi mutlumusun söyle eyyy baba.