Gözüme gerçek kaçtı Şiiri - Volkan Gülbitti

Ben sana kaç adım geldim,
Saymadım.
Uzanıp tutamadığım ellerin,
Kuyuya kısa kalmış ip gibiydi.
Bir rüyaydın ,
Uyandığımda gözüme gerçek kaçtı.
Sustuğuma bakma sakın
Çok acıdı canım.

Oysa ne çok güvendim sana.
Kırık dökük yüreğimde,
Sen acemisi bir çocuk gülümsedi ,
Affı olmayan kanunları,
Çiğnedi bir tebessümle.
Gülüşüm hıçkırık oldu göz yaşıma.
Hep düştüğüm yerden kanadım.

Ama Geç de olsa anladım.
Bir resme bakan,
İki ayrı gözdük,
Bir ucu bende başlayan
gök kuşağı,
Senin ulaşılmaz karanlığında
Kayboluyordu,
Güneş rengarenk kırılırken
yağmur damlalarında,
Ben sana dokunduğum yerden
Siyah oldum .

Senden beklentilerim az/k/aldı artık
Ayrılığı en mat renge boyadım
Annem bile unutmuşken adımı
Mevsimlere göre yaşamayı öğrenmeliyim

Sen dallarımı kırsanda
Ben hâlâ biri gölgemde oturabilir düşüncesindeyim
Toprak bana kök derken
Sen üstüne basıp yol dedin
Yağmura can dedim
Yıkıp götüren sel dedin
Bakış açığını nasıl kapatırsın bilemem
Ama ben kalkacağım yerimden
Ben müfredata yeni bir aşk boyutu
Kazandırmaya yeminliyim.
Sonunda kazanamasam bile
Mağlup olmayacağım.

Volkan Gülbitti