Yangınlar yakılırdı yokluğunda her gece.
İçimde küle döndün, közümden düştün artık.
Tek satır bile uzun, ziyandır tek bir hece.
Mısralarımda yoksun, sözümden düştün artık.
Ürkek bir güvercindin kalbime hapsettiğim.
En ateşli mevzumdun her daim bahsettiğim.
Bir anne şefkatiydi bakınca hissettiğim;
Üvey bile değilsin, özümden düştün artık.
Cismin uzak olsa da hayalimde yaşardın.
Bensiz yılları bırak, saniyeye şaşardın.
Tebrikler yalnız sana, tek başına başardın;
Damlaydın kirpiğimde, gözümden düştün artık.
(09.05.2014)
Oğuz YazıcıKayıt Tarihi : 9.5.2014 02:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)