Gözüm Yok Şiiri - Veysel Şimşek

Gözün doysun istersen ye bal börek,
Şükür olsun bende yerim kuru ekmek,
Gariplere hastır çileyi çekmek,
Al başına çal dünyayı gözüm yok.

Bir insan doğuştan ağa doğarmı,
Herkes insan bu mantığa sığarmı,
Hayret bir şey kedi Aslanı boğarmı,
Git işine hiç diyecek sözüm yok.

İyilikten bilmez nankör şerciler,
Mantık dışı kafaları kurcalar,
Terazi hak gram bilmez kârciler,
Helal hoştur haram şeyde gözüm yok.

Bal yapan arılar durmaz dızılar,
Suskun kalır suskun garip kuzular,
Benim gönlüm gerçek dostu arzular,
Adam olmazlara bence lüzum yok.

Düşer gözden süt vermeyen inekler
Kural bozar yanar döner dönekler,
Senin olsun han, hamamlar, konaklar,
Çal başına dostum benim gözüm yok.

Cahil insan asıl benim düşmanım,
Mecbur hayat sanma gönlüm hoş benim,
Dünya sana geldiğime pişmanım,
Çile bitmez çile, tadım tuzum yok.

Geldi gitti geçti ömür treni,
Sürür beni sürür bozuk freni,
İyi günün dostu eşi yareni,
Olan oldu bundan sonra luzüm yok.

Veysel der ki; Dünya fani dost cani,
Hoş günümde benle bayram edeni,
Anlayamam dostuma kin güdeni,
Çal başına bu dünyayı gözüm yok.