Eşiğine gözlerim yaş döker hicran ile
Açılmazsa bu kapı yangınlar nasıl sönsün
Ne yapayım can için canan bilmez can ile
Gam içinde bunalan ruhumda acı dinsin.
Geçer gündüzü ezen densiz günsüz geceler
Aklaşan saçlarıma zaman zehrin dökerken
İçimde büyür gider bağrımı yakıp deler
Ayrılık gecesinde ince şafak sökerken
Bir mübarek nazardır dünyama düşecek nur
Huzursuz zamanların ökçesinde yüreğim
Her paresi bir dağın zirvesinde bulunur
Sözlerimi duymayan bir fitneye gereğim
Çok yalnızım yalnızlık benim halimden bezmiş
Alevlenen yüreği bir nazarın kül eder
Vuslat kaçak ceylandır kırk dağ öteye tezmiş
Kırılan ırmakların kırk yamacı yol eder
Eşiğinde çürüyen varlığımdır ben değil
Benliği tökezleyip düştüğümde bıraktım
Gözüm hep ötelerde taşıdığım can değil
Ben beni gördüğümde zaten benden ıraktım...
Hasan Ulusoy
Hasan UlusoyKayıt Tarihi : 6.5.2007 20:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benliği tökezleyip düştüğümde bıraktım
Gözüm hep ötelerde taşıdığım can değil
Ben beni gördüğümde zaten benden ıraktım...
KUTLUYORUM.HEP ÇAĞLASIN KALEMİNİZ.
Kutlarım
Benliği tökezleyip düştüğümde bıraktım
Gözüm hep ötelerde taşıdığım can değil
Ben beni gördüğümde zaten benden ıraktım...
Ağam, bizden ötelere selam olsun kalemini ve yüreğini kutluyorum, baki selamlar.
TÜM YORUMLAR (9)